« Jarik Jongman olieverfschilderijen»

Het werk van Jarik Jongman laat zich moeilijk in een term vatten. Wat opvalt is een terugkerende fascinatie voor architectuur en de schoonheid van vergankelijkheid en destructie, maar ook verlichting en herrijzenis spelen een rol. Daarin hebben zijn jaren als assistent van Anselm Kiefer zeker een grote rol gespeeld. Grote 'lege' ruimtes met sporen van verval hebben een vaste plek binnen zijn oeuvre maar keren steeds met andere elementen erin terug. In het meest recente werk zien we kleine sprankjes hoop. De natuur herovert langzaam weer terrein op de vele structuren die door mensen gebouwd zijn. Bloemen en planten vinden hun weg door kieren en scheuren in het beton terwijl de mens ongestoord voort lijkt te leven binnen de ruïnes van hun afbrokkelende villa's en winkelcentra.

over de serie Happiness Machines 2023:

In zijn meest recentewerk schildert Jarik Jongman interieurs en binnenruimten van huizen en gebouwen die in bezit
zijn genomen door de natuur. Die natuur in het werk wordt vaak ‘larger than life’ weergegeven zodat de
schilderijen meer een romantisering zijn van het idee van de natuur.
Op sommige werken staan figuren die de kijker toezwaaien: tegelijkertijd zowel vrolijk als melancholiek,
proberen deze mensen zich staande te houden in hun veranderende omgeving. Er spreekt vervreemding uit,
maar ook lijkt er berusting te zijn in de onvermijdelijkheid van het einde der dingen.
Natuurlijk is ieder einde ook een nieuw begin en het werk verwijst daarmee eveneens naar de continue
transformatie en cyclische processen van de natuur en de menselijke conditie.
In een aantal werken schildert hij met een ironische ondertoon nostalgische shopping malls in Amerika, met
veel planten en fonteinen, die een kunstmatig decor vormen voor de ‘homo consumens’.
Getiteld ‘Happiness Machines’ refereren die aan de gelijknamige episode uit de serie ‘The Century of the Self’
van de Britse documentaire maker Adam Curtis, waarin vragen worden gesteld over consumentisme en
commodificatie: het proces waarbij steeds meer aspecten van het menselijk handelen en de resultaten daarvan
worden uitgedrukt in een geldwaarde in plaats van de intrinsieke of inherente waarde.
Edward Bernays (een neef van Sigmund Freud) introduceerde psychologische technieken voor reclame en
public relations en president Hoover constateerde later dat de pr- en reclamemannen het volk hadden
getransformeerd tot ‘constant in beweging zijnde ‘happiness machines’. Een nieuw concept van het
consumerende ‘zelf’ dat niet alleen de economie deed draaien maar ook gelukzalig en volgzaam was, en zo een
stabiele samenleving vormde.
De ´shopping mall´ schilderijen zijn daarmee een metafoor voor dit idee dat het nastreven van voldoening en
geluk het ultieme doel van de mens zou zijn.