Rob van Hoek woont en werkt in Den Haag, geboren in 1957

Al jaren word ik geïnspireerd door het landschap. En dan bedoel ik vooral in cultuur gebracht landschap.  Met wild en ruig, hoe mooi dat ook kan zijn, kan ik in mijn werk niet zo veel.
Patronen, lijnen, ritme, vlakken, maar ook braak, groen, rijp, gemaaide velden, een bomenrij langs de weg of een eenzame boom op een akker; het cultuur landschap is mijn grootste inspiratie bron.
En natuurlijk de horizon en het schouwspel daar boven, wat de ruimte en de sfeer in belangrijke mate bepaald.

Op het doek breng ik met de kwast ongeveer 5 á 6 grond lagen aan en wel zodanig, dat er een mooie structuur van kwast streken ontstaat. Het is behoorlijk tijdrovend, maar voegt wat sfeer betreft veel toe aan het schilderij. Het schilderen zelf gebeurt met transparante olieverf in verschillende lagen. In plaats van heel precies verf op te brengen met een penseel werk ik vaak andersom: ik breng veel verf aan en poets en schrap deze laag heel precies ten dele weer weg. Dit kan met een penseel gebeuren, maar ook met een doek, keukenpapier, wattenstaafjes, de achterkant van een penseel, of wat dan ook geschikt is om de juiste lijnen, vormen of veegjes te krijgen.

Onder het begrip  “Songlines”, werk ik vanuit het volgende concept: Al de titels van mijn schilderijen zijn zinnetjes ( of stukjes daarvan) uit songteksten. Meestal van popmuziek, maar ook geschikte jazztitels, of wat dan ook. Het is ongelooflijk hoe vaak er hierin een verwijzing voorkomt naar het landschap, het weer, de tijd van de dag, de tijd van het jaar etc. Dit zijn heerlijke titels om vanuit te werken, om of achteraf aan een schilderij toe te voegen. De term “Songlines” is ook een half serieuze verwijzing naar het boek met die titel van Bruce Chatwin, in de Nederlandse vertaling”De Gezongen Aarde”.