Johnny Beerens (Oostburg 1966, Academie voor Beeldende Vorming Tilburg 1988-1993) zoekt naar beelden die in zijn ogen een eeuwigheidswaarde vertegenwoordigen. Zoekt naar dat wat altijd blijft, dat wat tijdloos is. De oerkracht van de natuur, de kringloop van het leven, de wisselwerking van de getijden en de inwerking van tijd zijn voortdurend terugkomende thema’s in zijn werken.

Naast zijn bekende monumentale muurschilderingen op de watertoren in Oostburg en de graansilo in Breskens maakt Johnny Beerens bijzondere werken waarin hij uiteenlopende schildertechnieken, verschillende ondergronden, diverse materialen, etstechnieken en zelf geschepte papieren laat samensmelten tot één magisch totaalbeeld.
Zijn beelden zijn een reconstructie van de werkelijkheid. Niet enkel qua fysieke opbouw waarbij uiteenlopende technieken en materialen gecombineerd worden, maar ook het totaalbeeld wordt samengesteld uit afzonderlijke losse beeldmotieven. Ook deze afzonderlijke beeldcomponenten worden in een werk (opnieuw) bijeengebracht tot één geheel. Het realisme van Beerens is in beide genoemde opzichten een samengesteld realisme. In zijn monumentale en tegelijkertijd minutieuze uitgevoerde werken probeert hij zijn ervaring van de werkelijkheid zo intens mogelijk op te roepen en tastbaar te maken.

“Analoog aan hoe de zee, het zand en de wind de glooiing schuren, het zout de zeepalen uitbijt, de gletsjer het gesteente polijst, de sneeuw het landschap toedekt of zoals de boer zijn land bewerkt, zo probeer ik laag over laag en zeer doorwerkt mijn beelden te reconstrueren en op te bouwen. Ik experimenteer veel met materialen en technieken en combinaties daarvan. Voor mijn uiteindelijke werken pas ik enkel de meest duurzame grondstoffen, materialen en technieken toe.”